اجزای تشکیل دهنده الکتروپمپ گریز از مرکز

محصولات ویژه

اجزای تشکیل دهنده الکتروپمپ گریز از مرکز

اجزای پمپ های گریز از مرکز از صدها قطعه ساخته شده است که تنها بخشی از این قطعات مشترک هستند.

پمپ‌های گریز از مرکز، از صدها قطعه تشکیل شده‌اند اما فقط قطعات محدودی از آنها با یکدیگر مشترک هستند. در این مقاله، شما با قطعات مشترک پمپ‌های گریز از مرکز، به صورت مختصر و مفید آشنا خواهید شد.

الکتروموتور:

یکی از اجزای پمپ‌گریز از مرکز، الکتروموتور می‌باشد که قسمت‌های الکتریکی پمپ را در بر می‌گیرد.

کوپلینگ:

به کوپلینگ، هم محور سازی نیز گفته می‌شود که وظیفه ی متصل کردن الکتروموتور به شافت (محور) پمپ را دارد.

محفظه:

به محفظه، یاتاقان نیز گفته می‌شود و محلی برای قرار گرفتن برینگ ها می‌باشد.

مکانیکال سیل:

مکانیکال سیل، محلی برای آب‌بندی پمپ، محسوب می‌شود. این قسمت، سیال پمپاژ شده و قسمت مکانیکی پمپ را از یکدیگر جدا می‌سازد.

پره‌های پمپ:

پره‌های پمپ، دارای کاربرد‌های متفاوتی هستند و با توجه به کاربرد‌هایی که دارند، می‌توانیم آنها را به دو گروه اصلی، دسته‌بندی کنیم:

ــ پروانه

ــ تیغه

پروانه:

در پمپ‌های گریز از مرکز، پروانه‌ها وظیفه‌ی تامین انرژی لازم، برای سیال را دارند. دو نوع پروانه پایه‌ای در پمپ‌ها وجود دارد که عبارتند از:

ــ مارپیچی

ــ توربینی

در برخی موارد، لازم است که برای به حرکت در آوردن پمپ صنعتی، از منابع و محرک‌های قدرت که دارای شکل‌های گوناگونی هستند و یک دستگاه انتقال نیرو استفاده نماییم.

موتورهای الکتریکی در به حرکت در آوردن پمپ‌هایی مانند پمپ گریز از مرکز، پمپ رفت و برگشتی و یا دورانی می‌توانند موثر باشند، به همین دلیل در سال های اخیر، از آن‌ها استفاده می‌شود. همچنین گاهی اوقات این امکان وجود دارد که برای انجام دادن این کار، موارد دیگری مانند توربین‌های هیدرولیکی، توربین‌های گازی، توربین‌های بخاری، موتورهای گازی، موتورهای بنزینی و موتورهای دیزلی نیز به کار برده شوند.

منابع دیگری نیز وجود دارند که باعث به حرکت در آوردن پمپ‌ها می‌شوند هر چند دارای اعتبار محدودی هستند و فقط در موارد خاص، از آن‌ها استفاده می‌شود. این منابع، عبارتند از: آسیاب‌های بادی، توربین‌های انبساطی-هوایی و...

پروانه‌های توربینی می‌توانند باعث کاهش سرعت آب شوند، زیرا با تیغه های پخش کننده‌ای احاطه شده‌اند که باعث می‌شود مسیر به تدریج پهن شود و در نهایت سرعت آب به مرور کاهش پیدا کند. یعنی نتیجه‌ی آن تبدیل شدن هد سرعت به هد فشار است.

پروانه‌های مارپیچی، بر خلاف پروانه‌های توربینی، دارای تیغه های پخش کننده نیستند اما پروانه‌ی آن‌ها درون محفظه‌ای که به شکل حلزون است قرار گرفته و به دلیل ترک کردن پروانه، سرعت آب کمتر می‌شود و به همراه آن فشار افزایش پیدا می‌کند.

با توجه به موقعیتی که در آن قرار داریم، می‌توان تصمیم گرفت که از کدام یک از این دو پروانه، استفاده نماییم. به عنوان مثال، هنگامی که چاه کم عمق، در اختیار داشته باشیم می‌توانیم از نوع مارپیچی استفاده نماییم، زیرا این نوع دارای ظرفیت بالا و هد مصرفی پایین است. بالعکس، هنگامی که چاه آب عمیق، داشته باشیم نوع توربینی انتخاب مناسبی است.

تیغه:

وظیفه‌ی تیغه، این است که مایع را به خروجی پمپ هدایت کند که باعث تبدیل سرعت به فشار می‌شود.

تیغه در داخل پمپ قرار گرفته است و در بیشتر موارد، به پروانه متصل است. همچنین، دارای شکل‌های متفاوتی می‌باشد و به طور کلی، می‌توان آن‌ها را در دو دسته جای داد که عبارتند از:

ــ صاف

ــ مارپیچ

این دو دسته‌بندی، می‌توانند دسته‌بندی های کلی در رابطه با پروانه ها ایجاد نمایند